کد مطلب:130020 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119

فاطمه، دختر امام حسین امانتها را به صاحبانش باز می گرداند
شیخ كلینی به نقل از امام باقر (ع) می نویسد: «پس از ماجراهایی كه برای حسین بن علی (ع) پیش آمد، دختر بزرگش، فاطمه بنت الحسین (ع)، را فراخواند و یك كتاب در


پیچیده و یك وصیتنامه ای آشكار به او سپرد. علی بن الحسین (ع) در حالی كه به درد شكم مبتلا بود آنان را همراهی می كرد؛ و آنها جز به بیماری او نمی اندیشیدند. سپس فاطمه آن كتاب را به علی بن الحسین (ع) داد و پس از آن، به خدا سوگند، ای زیاد كه آن كتاب به ما رسید. گفتم: خداوند مرا فدایت گرداند، داخل آن كتاب چه بود؟ فرمود: به خدا سوگند آنچه فرزندان آدم از آن هنگام كه خداوند آدم را آفرید تا هنگامی كه دنیا نابود شود، به آن نیاز دارند، در آن كتاب است. به خدا سوگند، همه ی حدود حتی دیه یك خراش در آن كتاب است». [1] .

معلوم می شود كه این امانتها، جدا از امانتهایی است كه ام سلمه اقدام به بازگرداندن آنها كرد؛ و امام (ع) امانتها و وصیتنامه و برخی مواریث را دو قسمت كرد. بخشی از آن را به دست دخترش، فاطمه، و بخش دیگر را به ام سلمه سپرد تا پس از او آنها را به حجت خدا در روی زمین تسلیم كنند. ما این اندازه بیشتر نمی دانیم و عقلهای ما از درك جزئیات آن قاصر است.


[1] ر. ك: بصائر الدرجات، ص 168، ح 24؛ المناقب، ج 4، ص 172؛ اثبات الوصية، ص 142.